​

Gastrologia, inaczej zwana gastroenterologią, to dziedzina medyczna, zajmująca się diagnostyką i leczeniem chorób układu pokarmowego, w tym patologiami przełyku, żołądka, jelit, gruczołów trawiennych (wątroby, trzustki), dróg żółciowych oraz odbytu. Badane naukowe udowodniły skuteczność tlenoterapii hiperbarycznej w przypadku leczenia wielu chorób układu pokarmowego, między innymi takich jak:

​

 

• zapalenie jelit,

• nieswoiste zapalenie jelita grubego,

• niegojące się rany w uprzednio napromieniowanych tkankach,

• zapalenie trzustki,

• infekcje błony śluzowej jamy ustnej,

• wszelkiego rodzaju nadżerki i owrzodzenia.

​

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​

 

 

 

​

CHOROBA WRZODOWA

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​

Zabiegi w komorze hiperbarycznej zalecane są  pacjentom w przypadku wystąpienia wrzodów trawiennych. Tlenoterapia hiperbaryczna z powodzeniem stosowana jest u:

• pacjentów operowanych z powodu perforacji wrzodów żołądka lub dwunastnicy, znacząco skracając czas ich rehabilitacji oraz zmniejsza liczbę powikłań pooperacyjnych o ponad 50% ,

• chorych leczonych blokerami z powodu wrzodów dwunastnicy,

• osób z zaburzeniami hemodynamicznymi i oddechowymi w wyniku krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego. 

 

 

 

NIEDROŻNOŚĆ JELIT

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

Zastosowanie tlenoterapii hiperbarycznej wspomaga:

• zmniejszenie objętości pętli jelitowych w przepuklinie i znaczną redukcję objętości gazów jelitowych,

• poprawę kurczliwości jelit, dzięki wzrostowi ciśnienia na zewnątrz otrzewnej,

• przyspieszoną dyfuzję gazów ze światła jelita do krwi,

• natlenianie tkanek ściany jelita, dzięki czemu dochodzi do:​

  • przywrócenia przepony do normalnej pozycji,

  • prawidłowej wentylacji,

  • poprawy powrotu żylnego,

  • pobudzenia antybakteryjnej czynności leukocytów – zahamowaniu procesu namnażania bakterii i redukcji liczby produkowanych przez nie endotoksyn.

• poprawy przeżywalności tkanek w obszarze objętym niedrożnością,

​

 

PATOLOGIE GRUCZOŁÓW TRAWIENNYCH

​

Tlenoterapia hiperbaryczna wykazuje dużą efektywność w przypadku leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu B poprzez:

• obniżenie aktywności enzymów, których stężenie rośnie w przypadku uszkodzenia wątroby (aminotransferazy alaninowej i gamma-glutamylotranspeptydazy),

• obniżenie stężenia przeciwciał: immunoglobuliny G (IgG) oraz immunoglobuliny M (IgM),

• obniżenie wartości markerów aktywności procesu zapalnego w wątrobie.

W przypadku przeszczepu wątroby, tlenoterapia hiperbaryczna istotnie zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepicy w jej naczyniach, redukuje liczbę powikłań septycznych oraz zmniejsza liczbę koniecznych retransplantacji. Wdrożenie tlenoterapii hiperbarycznej po zabiegu częściowego usunięcia miąższu wątroby normalizuje stężenie glutaminy w surowicy, będącej wskaźnikiem powrotu wątroby do jej prawidłowej funkcji po przebytej operacji.

​

CHOROBY ODBYTU

​

Tlenoterapia hiperbaryczna stosowana jako metoda uzupełniająca leczenie operacyjne niedrożności jelit w przebiegu choroby Hirschsprunga lub innych wad rozwojowych odbytu i odbytnicy, pozwala na:

​

• skrócenie okresu odżywiania pozajelitowego,

• zmniejszenie powikłań ropnych i septycznych,

• poprawę ukrwienia ścian jelit,

• zmniejszenie refluksu dożołądkowego,

• zminimalizowanie występowania zakażeń bakteriami beztlenowymi.

​

​

​

​

​

​