Kardiologia to dziedzina medycyny obejmująca schorzenia i wady układu sercowo-naczyniowego, w tym serca, aorty oraz mniejszych naczyń krwionośnych.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Choroby układu krążenia są najczęstszą przyczyną zgonów w Polsce. Tlenoterapia hiperbaryczna wspomaga pracę zdrowego serca i poprawia stan pacjentów cierpiących na wiele chorób układu krążenia. Pomimo, że nie znalazła się jeszcze w standardach podstawowych procedur leczniczych stosowanych w kardiologii, to jest często stosowana jako metoda uzupełniająca leczenie kardiologiczne.

​

​

ZAWAŁ SERCA

​

Wizyty w komorze hiperbarycznej obniżają ryzyko zawału, zmniejszają nasilenie zmian morfologicznych w ogniskach zawałowych, jak również przyspieszają gojenie się blizny zawałowej. U chorych z pozawałowym uszkodzeniem mięśnia sercowego i wtórną niewydolnością krążenia płucnego oraz systemowego, pod wpływem tlenu hiperbarycznego następuje:

​

• zmniejszenie częstości lub całkowite ustąpienie epizodów bólowych o charakterze wieńcowym,

• zminimalizowanie objawów niewydolności serca,

• zwiększenie tolerancji wysiłku,

• podwyższenie aktywności enzymów antyoksydacyjnych w surowicy krwi i krwinkach czerwonych.

​

U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym tlenoterapia hiperbaryczna może ograniczać obszar martwicy mięśnia sercowego poprzez zwiększenie podaży tlenu oraz zmniejszenie aktywności wolnych rodników tlenowych.

​

ARYTMIE SERCA I MIGOTANIE PRZEDSIONKÓW

​

Zwiększenie zawartości tlenu we krwi dopływającej do niedotlenionych komórek mięśnia sercowego przyczynia się do zmniejszenia lub ustąpienia arytmii. Według badań klinicznych, po zastosowaniu tlenoterapii hiperbarycznej u 75% badanych pacjentów nastąpiło zmniejszenie liczby pobudzeń komorowych lub całkowite ustąpienie arytmii.

Ponadto, tlenoterapia hiperbaryczna często jest ratunkiem dla życia w przypadku zaburzeń rytmu i prawidłowych funkcji serca występujących w wyniku zatrucia tlenkiem węgla.

​

CHOROBA WIEŃCOWA (NIEDOKRWIENNA SERCA)

​

Tlenoterapia  hiperbaryczna przeciwdziała niedokrwieniu mięśnia sercowego poprzez:

• zapobieganie niedoborom tlenu w tkankach, 

• przestrojenie niehormonalnej regulacji czynności serca.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​